Hoe Konijn nooit meer nee zei
Konijn wilde niks. Geen stukje rennen met Hert, geen insectjes zoeken met Specht, gewoon niks. Nooit wilde Konijn iets. Niet spelen, niet delen, niet stoppen met vervelen.
Ook vandaag. Specht had een plek ontdekt. Perfect voor een picknick met vrienden.Hert wilde wel mee. Hert droomde al van zacht mos om op te zitten en lekkere hapjes om te eten. Maar Konijn niet. Die lag weer dwars. Wat wil je dan, Konijn? Niks.
Niks, niks, altijd niks. Wat een chagrijn, dat Konijn. Specht en Hert hadden er genoeg van. Ze maakten een plan. Een eigen stukje bos voor Konijn. Een plek waar niks hoeft, niemand wat wil en vooral waar geen enkel ander dier komt dan Konijn. Een soort Knexit.
Ook dat wilde Konijn niet, maar Hert en Specht zetten door.
De seizoenen verstreken. Hert en Specht deden veel leuke dingen samen. Na een hele tijd gingen ze kijken in het stuk bos van Konijn. daar zat Konijn, huilend op een boomstronk. Ben je dan niet gelukkig, Konijn? Nee, dat was Konijn niet. Konijn wilde niet meer alleen zijn.
Hert en Specht keken elkaar aan. Konijn mocht weer terugkomen naar de rest van het bos. En voortaan dacht Konijn wel twee keer na, voor het nee zei.
