Toespraak van een dictator
[de dictator laat een rode bal op de grond stuiteren en vangt hem weer op]
Zie mijn bal. Hij doet wat ik wil. Ik gooi hem op de grond en hij komt vanzelf weer terug.
[de dictator stuitert nogmaals met de bal]
Vanzelf, zeg je? Nee, niet vanzelf. Als ik scheef gooi, ben ik hem kwijt. Als ik te hard gooi, ben ik hem kwijt. Als ik niet oplet, ben ik hem kwijt. Als ik te zacht gooi, ben ik hem kwijt. Als ik een stap opzij zet, ben ik hem kwijt.
[de dictator stuitert weer]
Hier gaat eigenlijk helemaal niks vanzelf. Hier moet ik met volle overgave de bal laten stuiteren. Met alle liefde, alle wijsheid, alle levenservaring, alles wat ik maar te bieden heb, moet ik gebruiken om de bal weer veilig terug op te vangen. Diezelfde overgave, liefde, wijsheid, levenservaring bied ik u, mijn mensen. Laat u stuiteren. Wees mijn bal. Vertrouw erop dat ik u veilig weer opvang. Zolang u maar op mij vertrouwd, komt het goed. Zonder mij bent u een bal, die alle kanten op vliegt, mijn volk. Ik geef u richting. U bent in goede handen. Ik houd van u.
0 reacties